به نقل از «فارس»

آنچه شهریار را شهریار می‌کند/ بیر سویوخ معرکه نی محشر کبری الدیم

تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۱۱۹۸۱

خبرگزاری فارس از تبریز- لیلا حسین‌زاده: آروزی شهریار رسیدن به جاودان است. دنیا را دچار زمان و مکان و زمان و مکان را هم چاه می‎داند. می‌خواهد از عبادت نردبانی درست کند و خود را از چاه نجات بدهد تا برسد به مرحله السابقون.

در هر زاویه از زندگی این پیر مغان و در هر بیت از اشعار او نکته‌ها و لطایفی نهفته است که اگر گفته شود، مطلب به درازا کشد و اگر گفته نشود، حق مطلب ادا نگردد و فرصت چنین فرصتی فوت شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این یکه‌تاز عرصه شعرو فارسی و زبان ترکی، ادبیات ترکی را تعالی می‌بخشد و آن را فراتر از عصرها و مرزها پیش می‌راند.

 چنین می‌شود که شاعران و اهالی ادب سایر کشورها را نیز عاشق و شیفته خود می‌کند و حتی پیش از سرودن شاهکار «حیدربابایه سلام» به اوج شهرت دست می‌یابد. همین بس که بگوید:

تورکین دیلی تک سئوگلی ایستکلی دیل اولماز/ اوزگه دیله قاتسان بو اصیل دیل اصیل اولماز

این معنی را در اشعار ترکی خود به اثبات می‌رساند و در این رهگذر محشر کبرایی بپا می‌کند. به قول خودش (بیر سویوخ معرکه نی محشر کبری الدیم...)

آنچه شهریار را شهریار می‌کند تنها اشعار ترکی بی‌بدیل او نیست. صداقت کلام و همراهی با مخاطب از ویژگی‌های بارز اشعار اوست که جذابیت آن را صدچندان می‌کند. گویی این شاعر خواسته است از زبان تو شعر گوید و درد دل تو را به خوبی می‌داند.

با خواندن شعر «خان ننه» شهریار پیر هم که شده باشی مانند کودکی خردسال دلتنگ مادر از دست داده‌ات می‌شوی و تو نیز مثل شهریار سعی می‌کنی قرآن را هر چه زودتر ختم کنی تا شاید با این تدبیر خان ننه‌ تو زود برگردد:

تَلَسیک رواناماخدا اوخودوم قرآنی چیخدیم/ کی یازیم سنه گل ایندی داها چیخمیشام قرآنی

با سرودن شعر علی ای همای رحمت در نشان دادن ارادت خود به اهل بیت (ع)  سنگ تمام می‌گذارد و در وصف مولای متقیان چنین از عمق جان می‌سراید:

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت/ متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

با سالار شهیدان هم ضجه‌ای با تمام وجود می‌زند و چنین نوحه سرایی می‌کند:

نئجه قان آغلاماسین داش بوگون/ کسیلیپ یتمیش ایکی باش بوگون

با خواندن چنین اشعاری است که مجبوری اگر سنگ هم باشی بگریی و مویه‌کنان با ترسیم تابلوی روشنی از واقعه جانگداز عاشورا به سوگ بنشینی.

شهریار در سرودن اشعار طنز نیز دستی دارد و با خواندن هر بیت از شعر «بلالی باش» صدای خنده بلند حضار شنیده می‌شود:

یار گونومی گوی اسکیه توتدی کی دور منی بوشا /  جوتچی گوروبسن اوکوزه، اکوز قویوب بیزو قوشا

سن اللینی کئچیب یاشین، من بیر اوتوز یاشیندا قیز/ سویله گورک اوتوز یاشین، نه نسبتی اللی یاشا

بیرده کبین کسیلمه میش سن منه بیر سوز دئمه دین / یوخسا جهازیمدا گرک گلئیدی بیر حوققا ماشا

سخن سرای سترگ ما در اواخر عمر پربار خود رشادت‌های دلاورمردان عرصه هشت سال دفاع مقدس را  نیز با زیباترین اشعار به تصویر می‌کشد و می‌سراید:

سلام ای جنگجویان دلاور/ نهنگانی به خاک و خون شناور

سلام ای صخره‌های صف کشیده/ به پیش تانک‌های کوه پیکر.

چنین هنرنمایی‌هایی باعث می‌شود تا کلامش در عمق وجود مقام معظم رهبری نیز رسوخ کند و ایشان را مجذوب و شیفته خود سازد.

انتهای پیام/60026/س

منبع: فارس

کلیدواژه: شهریار موسیقی زمان و مکان استاد شهریار تبریز خبرگزاری فارس فارس تبریز آذربایجان ترک فارسی حیدربابا خان ننه شعر شاعر طنز مقام معظم رهبری دفاع مقدس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۱۱۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (12 اردیبهشت)

حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم

مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم
در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم

از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت
یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم

کی بود در زمانه وفا جام می بیار
تا من حکایت جم و کاووس کی کنم

از نامه سیاه نترسم که روز حشر
با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم

کو پیک صبح تا گله‌های شب فراق
با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم

این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم

تفسیر :

تحول فکری عمیقی در شما رخ داده و دوران جدیدی از زندگی تان آغاز شده است. بلوغ فکری و عقلی باعث شده یک گام جلوتر گذاشته و درهای تازه ای به روی شما گشوده شود.

از مشاهده دورویی و فریبکاری اطرافیان دچار رنجش می شوید، به زودی خداوند به شما نگاه کرده و خبر مسرت بخشی دریافت خواهید کرد. با ایمان به خدا و عبادت توشه آخرت را پر کنید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (11 اردیبهشت)